Er was een tijd dat de schilderkunst dacht genoeg aan zichzelf te hebben. De abstracte werken die na de Tweede Wereldoorlog je van het waren, verwezen niet naar vormen of voorstellingen uit de realiteit. Ze gingen enkel over zichzelf: verf op doek, niets meer en niets minder. Ton Klop behoorde tot de kunstenaars die dat op een gegeven moment niet meer genoeg vonden en de ‘nieuwe figuratie’ …